zondag 16 september 2012

De eerste stapjes









De pups worden steeds beweeglijker en de grote nieuwe wereld trekt hun aandacht. Er op uit! En zo klein als ze zijn, slagen ze er al in om zich uit de kist omhoog te werken. Baasje heeft beloofd een veilige loopplank in elkaar te timmeren, maar tot die tijd hebben we de ingang van de werpkist wat hoger gemaakt. Hopelijk is de loopplank klaar voordat de pups 18 zijn . . . . . . . . . . . . . . . . . .

De eerste knuffel die de pups hebben gekregen valt goed in de smaak. Ze zijn er allemaal overheen en onderdoor gekropen en als slaapbank is hij ook heerlijk!








Goed rusten na gedane arbeid


 

















Het is keihard werken voor ons, voor Whoopi én de pups. Maar we doen het met liefde en gedrevenheid. De beelden geven een mooie impressie uit het leven van een pasgeboren Barbet-pup met een prachtig leven voor de boeg. De start is heel goed verlopen en we duimen voor een probleemloze ontwikkeling. Je ziet de pups bijna groeien en ze reageren al op aanrakingen en liefkozingen. Drinken en slapen vormen de hoofdmoot, maar langzaam komen er nieuwe aspecten bij. Over een paar weken is het hier een dolle boel!!!!!
















Ode aan alle moeders



Om het leven op aarde in stand te houden zijn moeders en dochters nodig. Natuurlijk is het belang van de man niet te ontkennen, maar zonder de vruchtbaarheid van het vrouwelijke wezen vindt het leven geen doorgang.

Als pasgeborene lag ik in de wieg met 10 pups van de Poedel van mijn ouders. Die omstandigheid heeft mede bepaald dat honden in mijn persoonlijke leven een grote rol spelen vanaf het allereerste begin.

Ik breng een ode aan mijn ouders en in het bijzonder aan mijn moeder, omdat zonder haar de pups van Whoopi nooit geboren zouden zijn.